Czy STEWIA to dobra alternatywa dla cukru?
Stewia to roślina o wyjątkowo słodkich liściach (Stevia rebaudiana) oraz słodzik z niej otrzymywany.
Roślina stewia (Stevia rebaudiana) pochodzi z Ameryki Południowej i wykorzystywana jest tam od
setek lat jako naturalny słodzik i lekarstwo.
Współczesne badania potwierdzają, że stewia jest bezpiecznym zamiennikiem cukru i ma korzystne
działanie przy nadciśnieniu i cukrzycy.
Dbasz o zdrowie, szczupłą sylwetkę, nie chcesz lub nie możesz jeść cukru?
Stewia może być dla Ciebie dobrą alternatywą.
Stewia:
To w pełni naturalny słodzik roślinny
Ma zero kalorii
Jest nawet 250-450 razy słodszy od cukru spożywczego
Rozpuszcza się w wodzie i alkoholach
Może być stosowany do pieczenia i gotowania - jest odporny na wysoką temperaturę (do 200 °C)
Nadaje się do słodzenia kwaśnych potraw – jest stabilny w kwaśnym i zasadowym środowisku (pH 3-9)
Nie ulega fermentacji
Może być długo przechowywany
Nie powoduje próchnicy zębów
Stewia:
Nie podnosi poziomu cukru we krwi, może być używana przez diabetyków
Jest bezpieczna dla osób chorych na fenyloketonurię
Jest nieszkodliwa – została przetestowana na zwierzętach i jest używana przez ludzi od wielu lat bez
niepożądanych efektów
Stevia może być uprawiana samodzielnie: przez cały rok w domu lub latem w ogrodzie
W sklepach internetowych można kupić suszone liście stewii oraz skoncentrowany wyciąg w proszku,
płynie lub tabletkach
Liście stewii zawierają około 10% glikozydów stewiolowych, które są około 300 razy słodsze od cukru.
Sama roślina jest więc około 30 razy słodsza od cukru.
Glikozydy stewiolowe to cząsteczki składające się z glukozy i innej niecukrowej substancji
(zwanej aglikonem).
Glukoza obecna glikozydach pobudza receptory słodkiego smaku na języku,
wywołując wrażenie słodkości. Wyróżniono kilka glikozydów stewiolowych,
z czego największe znaczenie mają dwa: stewiozyd i rebaudiozyd A.
Najsłodszy i najlepszy pod względem smaku jest rebaudiozyd A.
Zawiera on aż cztery cząsteczki glukozy, więc smakuje słodziej niż uboższy w glukozę stewiozyd.
Glikozydy stewiolowe nie są trawione, więc nie dostarczają kalorii.
W przewodzie pokarmowym, rebaudiozydy są metabolizowane do stewiozydu.
Następnie steviozyd jest rozkładany na glukozę i stewiol.
Uwolniona glukoza jest wykorzystywana przez bakterie jelitowe i nie jest wchłaniana do krwiobiegu.
Stewiol nie jest trawiony i zostaje wydalony.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz